PRAVA DJETETA U PRAKSI EVROPSKOG SUDA ZA LJUDSKA PRAVA

Apstrakt

Iako prava djeteta kao zasebna kategorija ne postoje u Evropskoj konvenciji o zaštiti ljudskih prava i osnovnih sloboda, brojni su slučajevi u praksi Evropskog suda za ljudska prava u kojima se Sud bavio ovim pravima, a na osnovu primjene članova Konvencije kojima je regulisano pravo na život, zabrana mučenja, nečovječnog ili ponižavajućeg postupanja i kažnjavanja, zabrana ropstva i prisilnog rada, pravo na pravično suđenje, pravo na porodični život, sloboda mišljenja, savjesti i vjeroispovijesti, sloboda izražavanja, sloboda okupljanja i udruživanja, pravo na obrazovanje i zabrana diskriminacije. Iz prezentovane prakse vidno je da se, zahvaljujući principu univerzalnosti u pogledu kruga lica koji se mogu obratiti Evropskom sudu, djeca pred ovim Sudom pojavljuju kao subjekt postupka, a ne kao objekat zaštite. U radu se analiziraju neki od predmeta koji se tiču prava djeteta, a u kojima je Evropski sud zauzeo određene stavove kao standarde postupanja. Iz analizirane prakse takođe je vidno da je Sud, vođen činjenicom da se radi o jednoj od najranjivijih kategorija svakog društva, u svakom od tih predmeta primjenjivao ne samo Evropsku konvenciju, već i sve raspoložive instrumente zaštite prava djeteta na međunarodnom nivou.